Η προβληματική συνέντευξη Μπερίσα και το αδιέξοδο στις ελληνοαλβανικές σχέσεις

Δημοσιεύθηκε: 21/11/2018 16:22 Τελευταία Ενημέρωση: 23/11/2018 20:20 Από: Tachydromos

Μπορεί σήμερα ο πρώην Πρόεδρος και πρώην Πρωθυπουργός της Αλβανίας κ. Σαλί Μπερίσα να μην κατέχει καμιά θεσμική θέση. Εν τούτοις παραμένει απ’ τους πολιτικούς με τη μεγαλύτερη επιρροή στην κοινή γνώμη στην Αλβανία και ειδικά σε ότι αφορά στα εθνικά θέματα, την εξωτερική πολιτική και τις πολιτικές που αφορούν αλβανικούς κύκλους περί την εθνική ολοκλήρωση με τους πληθυσμούς του Κοσόβου και Σκοπίων όπου συντηρεί στενές σχέσεις.

Απ’ την άποψη αυτή η συνέντευξη του, της περασμένης Δευτέρας στο “Report tv”, θέλει περισσότερη ανάλυση. Εάν μη τι άλλο αποδεικνύει την αντίληψη περί των ελληνοαλβανικών σχέσεων σε κύκλους που αφορούν στο σκληρό υπόστρωμα της αλβανικής πολιτικής τάξης.

Μια ανάλυση των όσων είπε και σε συνδυασμό με άλλες τοποθετήσεις εν ενεργεία πολιτικών και μάλιστα του Πρωθυπουργού Ράμα πρωτίστως αλλά και του Προέδρου Μέτα, θα διαπιστωθεί ότι οι ελληνοαλβανικές σχέσεις από διαπραγμάτευση σε πακέτο που πρέσβευε ο πρώην ΥπΕξ της Ελλάδας κ. Κοτζιάς έχει μετατραπεί σε πακέτο αδιεξόδων.

Για να υπάρξει γάμος χρειάζονται οπωσδήποτε δύο. Η Αλβανία αναλύοντας όσα ειπώθηκαν αυτές τις μέρες αλλά και σε βάθος χρόνου καθώς εξελίσσονταν οι διαπραγματεύσεις Κοτζιά – Μπουσάτι, δεν δείχνει να θέλει βελτίωση και άλλο τόσο περισσότερο διεύρυνση και εμβάθυνση των ελληνοαλβανικών σχέσεων.

Προφανώς λογική ανάλυση της θέσης και πολιτικής αυτής οδηγεί στο συμπέρασμα ότι συμπεριφέρεται κατά του ουσιαστικού της συμφέροντος και των συμφερόντων του λαού της. Ωστόσο όμως η επιλογή των στρατηγικών είναι ζήτημα της κυριαρχίας της κάθε χώρας. Για λόγους πραγματικής ή όχι ανάλυσης ή από την εξάρτηση στις επιλογές της Τουρκίας στη Βαλκανική, η Αλβανία περισσότερο δείχνει να επιλέγει την ένταση και την ρήξη με την Αθήνα παρά ομαλές σχέσεις γειτόνων που εξυπηρετεί τόσο τη σταθερότητα στην περιοχή όσο κυρίως την ευημερία του αλβανικού λαού.

Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα. Κάτω από φοβίες που θα έπρεπε να εκλείπουν λόγω της αθρόας γνωριμίας πλέον μεταξύ αλβανών κι ελλήνων, και εκ της άποψης αυτής προφανώς η πολιτική τάξη στην Αλβανία τις επικαλείται προσχηματικά, αναμασώντας επεισόδια απ’ το ιστορικό παρελθόν, δεν υπάρχει βούληση για πρόοδο ουσιαστική.

Δεν είναι υπερβολή ότι η εξωτερική πολιτική της Αλβανίας διαμορφώνεται πλέον στην Άγκυρα. Μέχρι τώρα εκτεθειμένος ως προς τούτο δημόσια ήταν ο Πρωθυπουργός Έντι Ράμα. Τα πράγματα όμως είναι πιο ανησυχητικά. Ο Σαλί Μπερίσα προβάλλοντας τις αντιθέσεις του στην πρόθεση της Αθήνας για διεύρυνση των χωρικών υδάτων και της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια στο Ιόνιο, δήλωσε ότι κάτι τέτοιο προφανώς συνδέεται με το Αιγαίο. Κι εφόσον εκεί δεν μπορεί να γίνει ούτε στο Ιόνιο μπορεί να γίνει. Αναφέρθηκε μάλιστα με ιδιαίτερη ευαισθησία στις τουρκικές θέσεις και το Σύμφωνο της Λοζάνης και ούτε λίγο ούτε πολύ μίλησε για γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή των Βαλκανίων εάν η Ελλάδα επιχειρήσει αλλαγή του στάτους κβο.

Ήταν μάλιστα προκλητικά χαμογελαστός μιλώντας για τον Ατατούρκ και τις νίκες του Τουρκικού στρατού του επί των Ελλήνων που θα μπορούσε είπε χαρακτηριστικά να είχε καταστήσει το Αιγαίο τουρκική θάλασσα!

Προφανώς η προσοχή εστίασε στην εντελώς ανεδαφική από πλευράς του και απαράδεκτα προκλητική δήλωση ότι θα πρέπει να απαγορευτεί ο εορτασμός του ΟΧΙ στα σημερινά εδάφη της αλβανικής επικράτειας. Θα μπορούσε να θεωρηθεί γελοίο και γραφικό αυτό δεδομένου ότι εδώ υπάρχει πολυπληθή Ελληνική Εθνική Μειονότητα της οποίας δεν μπορεί κανείς να της αφαιρέσει το δικαίωμα να γιορτάζει εθνικές επετείους έστω και αν κλείσουν τα σύνορα για τους εξ Ελλάδας ερχόμενους. Ας μην διαφεύγει εξ άλλου της προσοχής το γεγονός ότι για τον ενταφιασμό των πεσόντων του αντιφασιστικού πολέμου τα κοιμητήρια και ότι άλλο χρειάστηκε μέχρι σήμερα είναι προσφορά της εδώ κοινότητας…

Ωστόσο όμως τα πράγματα θέλουν πιο σοβαρή προσέγγιση δεδομένου ότι η υλοποίηση της Συμφωνίας για την τακτοποίηση της εκκρεμότητας με τους Πεσόντες είναι η μόνη που μέχρι σήμερα υλοποιείται. Με τα λεγόμενα σ’ αυτή τη συνέντευξη του Μπερίσα, μέσα από λαϊκισμό και αρκετά αναληθή που στην ουσία ισοδυναμούν με αθέτηση της ίδιας της Συμφωνίας.

Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι ενώ η ρητορεία περί της βούλησης για σχέσεις θεσμοθετημένες μεταξύ των δύο χωρών είναι πλούσια και θετική όταν ο λόγος έρχεται για συγκεκριμένα βήματα τα πράγματα δυσκολεύουν. Το τοπίο μοιάζει ναρκοθετημένο και οι προβλέψεις για το μέλλον είναι δυσοίωνες με ότι συνέπειες αυτό σημαίνει.

Εάν και εφόσον όλη η πολιτική τάξη των Τιράνων δεν καταλήξει σε συναντίληψη με την Αθήνα τόσο για την ανάγκη όσο και για τις δυνατότητες αναθέρμανσης των σχέσεων και σταθερής ανάπτυξης τους, τότε κάθε προσπάθεια θα σκοντάφτει σύντομα και θα προκαλεί επιπλέον παρεξηγήσεις.

Σε τρεις θεμελιώδεις συμφωνίες για σταθερότητα των σχέσεων Αλβανίας – Ελλάδας: για τα θαλάσσια σύνορα, τη βελτίωση των σχολικών εγχειριδίων για να μην διαιωνίζουν τον εθνικισμό αλλά και αυτή για τους Πεσόντες του 40 τα πράγματα δείχνουν αρνητικά. Εφόσον για τέτοια αυτονόητα και επιβεβλημένα βήματα δεν υπάρχει η βούληση των Τιράνων τότε πως δύναται οι δύο χώρες οδηγηθούν σε στρατηγική συνεργασία και σχέσεις σταθερές;

Η προσπάθεια του πρώην ΥπΕξ Ν. Κοτζιά για διαπραγματεύσεις με «καλάθια» και «πακέτα» αλλά κυρίως με λιγότερη ενημέρωση και δημοσιότητα για το περιεχόμενο και το κλίμα τους απλώς δημιούργησαν επιπρόσθετες καχυποψίες και αδιέξοδα…

Κοινοποίηση

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ

Live Stream

Coming Soon