Θα προσπαθούσε κανείς να αντιμετωπίσει με δάνεια απ’ την κριτική τέχνης της χθεσινή επίσκεψη στο Δήμο Δρόπολης, του Υπουργού Εσωτερικών, στρατηγού Σάντερ Λέσι. Ωστόσο όμως τα πράγματα είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά και αποβλέπουν όχι απλά στην διάβρωση δια της καλλιέργειας φόβου και συνδρόμου καχυποψίας στην κοινότητα των Ελλήνων της περιοχής αλλά και ουσιαστική ψυχολογική βία για τον έλεγχο της συνείδησης.
Έτσι η επίσκεψη αγγίζει τα όρια του σουρεαλισμού.
Δεκάδες μέλη της ΕΕΜ με ή χωρίς σχέση με την κηδεία και το μνημόσυνο του αδικοδολοφονημένου απ’ τις ειδικές δυνάμεις της Αστυνομίας, Κωνσταντίνου Κατσίφα, έχουν ήδη προσαχθεί προς ανάκριση στο Φίερι ή περιμένουν τη σειρά τους.
Είναι λοιπόν σουρεαλιστικό καθώς ουδείς αμφιβάλει ότι μετά απ’ την ακραία αυτή βίαιη συμπεριφορά των δυνάμεων των οποίων «πολιτικός προϊστάμενος» είναι ο στρατηγός Λέσι, δημιουργήθηκε κατάσταση που πρέπει να ξεπεραστεί στη Δρόπολη και ευρύτερα στην ΕΕΜ.
Προς τούτο όμως θα μπορούσε η κυβέρνηση των Τιράνων και λοιποί κρατικοί φορείς να επιλέξουν να στείλουν στην περιοχή Υπουργό σχετιζόμενο με την οικονομική ή τουριστική ανάπτυξη διαμηνύοντας ότι όντως τα Τίρανα θέλουν την ενισχυμένη παρουσία των Ελλήνων στα πάτρια εδάφη.
Αντί αυτού επιλέγουν ακριβώς την επίδειξη ισχύος.
Η κατάσταση με τις διαβόητες προσαγωγές και ανακρίσεις για όσους έχουν γνώση των πραγμάτων μοιάζει πολύ με όσα είχαν συμβεί το 1994. Απλά τότε υπήρχαν πέντε άνθρωποι στα κρατητήρια ενώ τώρα ένας νεκρός. Και στις δύο περιπτώσεις είχαν προηγηθεί οι ενέργειες φυλάκισης εν προκειμένου και εκτέλεσης, και στη συνέχεια προσπαθούν να τεκμηριώσουν κατηγορίες και συμπληρώσουν φακέλους. Αυτό βέβαια ως πρόσχημα. Στην ουσία επιδιώκουν εάν όχι επισήμως να εγείρουν, ως συνέπεια να προκύψει κοινοτική κατηγορία και να καλλιεργήσουν ψυχολογικό στίγμα κοινοτικής ενοχής.
Αυτό θέλει ιδιαίτερη προσοχή και προφανώς μέχρι τη στιγμή αυτή δεν προκύπτει να υπάρχει.
Η Δημοτική αρχή θα έπρεπε να αξιώσει προ της υποδοχής του Υπουργού να υπήρχαν δεσμεύσεις ότι θα σταματήσει οριστικά η διαδικασία που δεν αποβλέπει πουθενά ουσιαστικά παρά στον προαναφερόμενο εκφοβισμό. Άλλο τόσο η προξενική αρχή θα έπρεπε να είχε αποφύγει την παρουσία δεδομένου ότι δημοτικοί σύμβουλοι, πρόεδροι κοινοτικών συμβουλίων, υπάλληλοι του Δήμου που καλύπτει μεγάλο όγκο της γεωγραφίας και δημογραφίας της ομογένειας είναι στην κατάσταση όσων έχουν ήδη υποβληθεί της εξευτελιστικής διαδικασίας ανάκρισης ή περιμένουν σειρά.
Η Ελλάδας οφείλει άμεσα να επαλειφθεί του θέματος καθώς όσοι έχουν παρουσιαστεί στις ανακριτικές αρχές της Εισαγγελίας Βαρέων Εγκλημάτων που διενεργεί τη διαδικασία κάνουν λόγο για μεθόδους που θυμίζουν ανελεύθερες εποχές και καταστάσεις. Ένας εξ αυτών ομολογεί ότι του έδειξαν δική του φωτογραφία στην ώρα της κηδείας, με το στόμα ανοιχτό τη στιγμή εκείνη και η επίμονη ερώτηση ήταν τι ακριβώς έλεγε!!!
Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει υποχρέωση άλλη μια φορά να σημάνει συναγερμό καθώς φαίνεται ότι οι μηχανισμοί μεθοδεύουν την απομόνωση των μελών της ΕΕΜ, την χειραγώγηση της κοινοτικής της συμπεριφοράς και σαν συνέχεια να φωτογραφίσει στην κοινή γνώμη στο εσωτερικό της Αλβανίας την ΕΕΜ και τα μέλη της ότι επιβουλεύεται διάρρηξη των ήρεμων σχέσεων με την υπόλοιπη κοινότητα, ταραχοποιό και μάλιστα με σχέδια απόσχισης εδαφών!!!
Τέτοιες προπαγάνδες με ανάλογου δήθεν φακέλους τεκμηρίωσης στο παρελθόν τις βιώσαμε. Το 1997 δεν είναι τόσο μακρινό στην ιστορία. Η υπόθεση δεν είναι ζήτημα νομικών τερτιπιών που επικαλούνται κάποιοι προσχηματικά για να δικαιολογήσουν την έλλειψη αντίδρασης.
