Σάββατο βράδυ, παραμονές 25ης Μαρτίου, επιστρέφοντας σπίτι, ο μικρός μου ζητάει να παίξει για λίγο στην άδεια παιδική χαρά, -είχε νυχτώσει πια για τα καλά- του δημοτικού πάρκου Κατερίνης. Στις διπλανές κούνιες καταφθάνουν δύο νέα παιδιά και όπως κάνουν ζωηρά κούνια με το τσιγάρο στα χείλη, το ένα αρχίζει να τραγουδά μία γλυκιά μελωδία της Μέσης Ανατολής. «Μαμά, από που είναι αυτά τα παιδιά; Τι γλώσσα μιλάνε;». «Παιδί μου, πρέπει να είναι πρόσφυγες, ίσως από τη Συρία, πρέπει να μιλάνε κάποια αραβική γλώσσα. Είναι πολύ πιθανό να καταλαβαίνουν αυτά που λέμε τώρα, θέλεις να τους ρωτήσουμε;».
Γράφει η Μυρένα Σερβιτζόγλου
Πράγματι, τα παιδιά επέδειξαν περισσό ζήλο να μιλήσουν ελληνικά, καίτοι ήσαν πολλά εκείνα που δεν καταλάβαιναν. Ήταν όμως σαφή και επίμονα, ήταν από το «Κουρδιστάν» και μιλούσαν «Κουρμάντζι». Τι κι αν ευγενικά τους ρωτούσα από ποια χώρα είναι, εκείνα δεν αναγνώριζαν μήτε Τουρκία, μήτε Συρία, μήτε Ιράκ. Μονάχα όταν ρώτησα πόλη, απήντησαν με μία φωνή «Ζάχο» (βόρειο Ιράκ). Τους καληνυχτίσαμε εγκάρδια και κατευθυνθήκαμε προς τον κεντρικό πεζόδρομο της Μεγάλου Αλεξάνδρου, που έσφυζε από ζωή, ενώ κάθε τόσο διέρχονταν μικρές ομάδες αγοριών που άκουγαν δυνατά αραβική μουσική. «Μαμά, και αυτοί πρόσφυγες είναι;».
«Έχω την ευφυΐα μαράζι, αλλά την οξυδέρκεια φυλαχτό», έγραφε ο Κωστής Παπαγιώργης, ενώ τόνιζε πάντοτε ότι δεν διάβαζε υπακούοντας σε κάποιον τυφλό ακαδημαϊσμό, αλλά με ένστιχτο κηπουρού που στήνει καλαμωτές για αναρριχητικά φυτά. Τέτοιες καλαμωτές για τη σκέψη και τον στοχασμό του νεοέλληνα σήμερα αποτελούν τα κείμενα ενός ευλογημένου δασκάλου, του Άγγελου Συρίγου. Έτσι, όταν φτάσαμε σπίτι, αναζήτησα στο διαδίκτυο όλη την αρθρογραφία του καθηγητή περί μεταναστευτικού των τελευταίων ετών.
Διαβάζοντας ξανά και ξανά τα κείμενα σκεφτόμουν ότι θα έπρεπε, ενδεχομένως με κάποιες προσθήκες, να εκδοθούν σε ένα μικρό βιβλιαράκι από τον καθηγητή κατά το ευπώλητο «Η Συμφωνία των Πρεσπών και το Μακεδονικό». «Πρόσφυγες είναι όσοι εγκαταλείπουν τη χώρα τους διότι φοβούνται δικαιολογημένα ότι θα διωχθούν λόγω πολιτικών πεποιθήσεων, εθνικής καταγωγής, θρησκείας, ή όσοι κινδυνεύουν λόγω ένοπλων συρράξεων. Μετανάστες είναι όσοι εγκαταλείπουν τη χώρα τους προς αναζήτηση καλύτερων συνθηκών εργασίας και ζωής.
Πρόσφυγες και μετανάστες χρησιμοποιούν τους ίδιους δρόμους και τα ίδια δίκτυα λαθροδιακινητών για να αποφύγουν τις νόμιμες διαδικασίες εισόδου στην Ελλάδα», διευκρινίζει ο καθηγητής Συρίγος στην Καθημερινή, ενώ σε άρθρο «Πού και πώς χάθηκε ο έλεγχος για το μεταναστευτικό» στο ίδιο μέσο τονίζει τις λάθος πρακτικές που υιοθέτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ως προς το μεταναστευτικό αμέσως μετά τον Ιανουάριο του 2015 και τα λάθος μηνύματα που πέρασε η νέα ελληνική κυβέρνηση με ταχύτητα.
Ανήμερα της επετείου της Εθνικής Παλιγγενεσίας, Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και ονομαστικής του εορτής, -καθώς το βαπτιστικό του είναι Ευάγγελος-, πρωί, ο καθηγητής Συρίγος δημοσίευσε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης φωτογραφίες του από το Σύνταγμα με λεζάντα «Με το ποδήλατο δίπλα στα άρματα μάχης λίγο πριν την παρέλαση. Χρόνια πολλά σε όλους!», δηλώνοντας με το τοπικό επίρρημα «δίπλα», πιθανόν ασύνειδα, ψυχική διάθεση, ψυχική εγγύτητα.
Ενώ ταυτόχρονα στην ιστοσελίδα του slpress.gr δημοσιεύεται κείμενό του με τίτλο «Και μία σημαίαν από λευκό πανίον επάνω εις έναν κάλαμον!», στο οποίο επιχειρείται να αποτιμηθούν με θετικά υλικά η ιστορία και η σημασία της Επανάστασης του 1821 μέσα στον μεταμοντέρνο ορυμαγδό δημοσιευμάτων αποδόμησης και ισοπέδωσης των τελευταίων ημερών.
Ο Άγγελος Συρίγος πολιτεύεται, αλλά δεν είναι πολιτικός. Ζητάει την ψήφο, αλλά όχι για λογαριασμό του. Ας θεωρηθεί βέβαιο ότι θα σταθεί ανυποχώρητος ως προς τις γνώσεις, τις αρχές και το ήθος του ακόμη και μεταξύ των ομοϊδεατών του.
Πριν από ένα μήνα σε μία συγκινητική εκδήλωση προς τιμήν της Βιργινίας Τσουδερού στο υπουργείο Εξωτερικών, ο καθηγητής έκλεισε την ομιλία του λέγοντας ότι «Αυτή η γυναίκα στάθηκε άξια της πατρίδας, αλλά πρωτίστως υπήρξε ένας ευλογημένος δάσκαλος», μαρτυρώντας με τον τρόπο αυτό, ότι από όλους τους τίτλους που έχει λάβει ή που του επιφυλάσσει η ζωή, -πνευματοπαίδι της γαρ-, αυτόν προτιμά.
Ας ελπίσουμε ότι το κόμμα που τιμά με τη συμμετοχή του, η Νέα Δημοκρατία, θα εκτιμήσει την ευκαιρία που της δίδεται από ένα καθαρό πρόσωπο για μία καινούργια αρχή, και θα αξιοποιήσει έναν δάσκαλο καταξιωμένο, ακάματο και πολύ αγαπημένο.
www.defence-point.gr
