Tachydromos

ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΝΤΑΔΑ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥ

Πηγή: αναδημοσίευση από photogli.blogspot.com

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Όταν αναφερόμαστε στην τοπική παράδοση στο νους μας έρχονται εικόνες ανθρώπων που δραστηριοποιήθηκαν με αυτή. Που την έζησαν, την άσκησαν και την μεταβίβασαν γνήσια όπως ακριβώς την άκουσαν από την προηγούμενη γενιά χωρίς διορθώματα και δασκαλέματα.

Είναι πολλοί αυτοί που μας εμπιστεύτηκαν και μας παραχώρησαν πολλά στοιχεία της παράδοσης. Ανάμεσα τους η Αθηνά Γκαμπέση με την Ευφροσύνη Μπατζέλη που μας ξάφνιασαν με την τεράστια μνήμη τους, η Δημητρούλα Τσέλιου, η Σοφία Μπούντρη, ο Γιώργο Μπατζέλης, Γρηγόρη Γιάννης, Χαράλαμπος Τάκος και τόσοι άλλοι που ποτέ δεν στερηθήκανε του χρόνου τους αλλά ήταν πάντα πρόθυμοι όταν τους το ζητούσαμε.

Ανάμεσα τους και πολλοί άλλοι χωριανοί, ένας από αυτούς και ο Χαραλάμπης Μπατζέλης.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΗΣ ΜΠΑΤΖΕΛΗΣ

(Λαϊκός μουσικός και άριστος γνώστης της τοπικής παράδοσης Γλύνας)

Εξαιρετικός γνώστης της παράδοσης. Κατάγονταν από φημισμένη οικογένεια μουσικών , απόγονος των Κυριακαίων, ενώ ο πατέρας του είναι ένας από τους «ΠΕΝΤΕ ΓΛΥΝΙΩΤΕΣ» στα τραγούδια της «Βλάχα» και «Κάπου μια όμορφη», που τα τραγούδισαν το 1935 σε πλάκα γραμμοφώνου στην Αθήνα.

Έπαιζε σε γάμους και πανηγύρια με τις τοπικές λαϊκές ορχήστρες της περιοχής με το λαούτο του παππού του, του Νάκο Κυριάκη.

Εκτός από λαουτιέρης ήταν και άριστος γνώστης της παράδοσης. Μαζί με την παρέα της ηλικίας του ταίριαζαν και στίχους για την κάθε περίπτωση, προπαντός στη σάτιρα του χωριού που συνέχιζε από γενιά σε γενιά.

Συνεργαστήκαμε αρκετά μαζί του. Για πολλά χρόνια παίζαμε μαζί με την ορχήστρα του Αντώνη Γιάννη από την Βράχογοραντζή.

Στις 4 Απριλίου 2009 είπαμε πάρα πολλά. Μάλλον αυτή την φορά, πολλά από τα ακούσματα που κατάφερε να τα σώσει στη μνήμη του από την προηγούμενη γενιά, τα γράψαμε και στο κασετόφωνο για να μας μείνουν αποτυπωμένα από το ίδιο του το στόμα,.

Ένιωσε μεγάλη χαρά, όταν του ζητήσαμε να μας παραχώσει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουμε από αυτήν την συνέντευξη οπότε και ότι χρειαστούμε για να βοηθήσουμε τις επόμενες γενιές που ασχολούνται με την τοπική παράδοση να έχουνε μια καθαρή άποψη μακριά από παραλλαγές που δεν έχουν σχέση με την τοπική παράδοση Πόσο μας λείπει. Θα θέλαμε να τον είχαμε ακόμα μαζί μας να μας συμβούλευε και τώρα, όπως τότε, με την γνώση την φιλοσοφία και άποψη του.

Για την στιγμή θα παραμείνουμε στο στιγμιότυπο αυτό ενώ στο μέλλον ίσως αναπτύξουμε το θέμα με περισσότερα στοιχεία.

Την συνέντευξη αυτή (για την καντάδα του Κυνηγού, Αθήνα Σάββατο, ‎4 Απριλίου ‎2009, ‏‎11:02:50πμ) την εκτιμούμε ως σπάνια και εξαιρετική γιατί σώθηκε ολοκληρωμένη με όλους τους στίχους που αποκαλύπτει το όνομα της καλογραίας που την έλεγαν:

Ε Λ Ε Ν Η

Αυτό είναι και το ζητούμενο. Ο κυνηγός μέσα από τους στίχους του τραγουδιού αυτό ζητούσε από την καλογραία: -Να μάθει το όνομα της και ας πεθάνει.

«ΚΥΝΗΓΟΣ»

Κυνηγός που κυνηγούσε

εις τα δάση μια φορά

έτυχε να συναντήσει

μια έρημο εκκλησιά.

κυνηγάει και μπαίνει μέσα

με λυπητερή καρδιά

εκεί μέσα συναντάει

μια μικρή καλογριά

-Καλογραία μου της λέει

το όνομα σου επιθυμώ

Το όνομα σου και ας πεθάνω

Στο ερημοκλήσι αυτό

-Το όνομα μου δεν στο λέω

γιατί θα με λυπηθείς

Γιατί εσύ ήσουν η αιτία

καλογραία να με δεις.

Το όνομα μου είναι τούτο

τα στοιχεία του είναι αυτά

Πέντε, έντεκα και πέντε

δεκατρία και εφτά.

(δ.λ.δ. αλφαβητικά: πέντε=Ε έντεκα=Λ πέντε=Ε δεκατρία=Ν εφτά=Η. δ.λ.δ. ΕΛΕΝΗ)

Έλα πάτησε τον όρκο

και παντρέψου μία φορά

πάρεμε τον κυνηγάρη

που σε αγάπησα πιστά

Πως τον όρκο να πατήσω

τον θεό να παρνηθώ

πάνε τώρα δυο χρόνια

όπου ασκητεύω εδώ.

Η τροφή μου είναι χόρτο

το κρεβάτι μου είναι αυτό

και μια πέτρα μαξιλάρι

έτσι μού ‘τανε γραφτό

Πάει και την αγκαλιάζει

τον αγκάλιασε κι αυτή,

και του λέει εγώ πεθαίνω

θάψεμε μου τό κορμί

Όπου δεις δύο κυπαρίσσια

και στη μέση μια μυρτιά

εκεί μέσα είναι θαμμένη

η μικρή καλογριά

Όπου δεις δυο κυπαρίσσια

και στη μέση ένα σταυρό

εκεί μέσα είναι θαμμένος

ο μικρός ο κυνηγός

Η καντάδα «ΚΥΝΗΓΟΣ»,όπως και πολλά άλλα λαϊκά τραγούδια του είδους, ακούστηκε και στη Δερόπολη χάρη της ξενιτιάς. Τοπικά ανήκει στα «Επιτραπέζια» τραγούδια της περιοχής της Δερόπολης, η αλλιώς, στα τραγούδια της «Τάβλας».

Στη Γλύνα το τραγουδούσε η παλιά ηλικία σε γάμους και πανηγύρια. Ήτανε το αγαπημένο τραγούδι του Κώστα Τσιόμπου μαζί με τον Ευάγγελο Μπατζέλη και την όλη την παρέα του.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΑΘΗΝΑ 4/4/2009.

ΔΑΝΕΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ YOUTUBE

Ο Κυνηγός - Ζακυνθινές Καντάδες