Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος στην Romfea.gr
Η παγκόσμια θρησκευτική κοινότητα, αναγνωρίζει το ρόλο του Αρχιεπισκόπου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας Αναστασίου στη διαμόρφωση της διεθνούς ειρήνης.
Ο κ. Αναστάσιος είναι πρωτοστάτης της ειρηνικής συνύπαρξης, χωρίς αλλοιώσεις, διαστρεβλώσεις και αφομοιώσεις του Ορθόδοξου φρονήματος, των θρησκευτικών κοινοτήτων στην Αλβανία, συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στη συνοχή της κοινωνίας, πέρα και έξω από φανατισμούς και ακρότητες, που δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να είναι γνωρίσματα των θρησκειών.
Πρόσφατα επανεξελέγη, για μια ακόμη φορά, επίτιμος πρόεδρος της οργάνωσης «Θρησκείες για την Ειρήνη», που η παγκόσμια συνέλευσή της, με την παρουσία 900 εκπροσώπων 100 και πλέον χωρών από τη Βόρεια και Νότια Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική, την Αυστραλία και την Ωκεανία, πραγματοποιήθηκε στη Γερμανία με θέμα: «Φροντίδα για το κοινό μας μέλλον».
Ο κ. Αναστάσιος εκλέγεται εδώ και μια δεκαετία, από το 2009, επίτιμος πρόεδρος της Οργάνωσης, που είναι αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ. Στη συνέλευση συμμετείχε και το Διαθρησκειακό Συμβούλιο της Αλβανίας, πρόεδρος του οποίου αυτή την περίοδο είναι ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος.
Ο Προκαθήμενος της Εκκηλσίας της Αλβανίας την ειρήνη την αντιλαμβάνεται και την εκφράζει ως καθολική επίγνωση της κοινής κατανόησης του αποκαλυπτικού βιώματος της Ορθοδοξίας.
Η καθολικότητα της συνείδησης της Αλήθειας, δείχνει με τη στάση του ο κ. Αναστάσιος, ότι ενισχύει και δεν αποκλείει την αλληλοκατανόηση και τη συνεργασία.
Και ακόμη ότι προηγείται η ζωή του Πνεύματος από κάθε σχήμα, λόγο ή τύπο.
Η πορεία του είναι μια ακόμη απόδειξη πως η Εκκλησία ουδέποτε έπαυσε να υπηρετεί την ιστορική αυτοσυνειδησία της ως φορέας αγάπης, ειρήνης και δικαιοσύνης.
Και στην ποιμαντική του και στη λατρευτική του και στην κοινωνική του και στην επιστημονική του και στη χαρισματική του δράση και διάσταση, επιδιώκει τη συσχέτιση της αλήθειας με την πραγματικότητα, που οδηγεί στη σύζευξη και όχι τη διάσπαση.
Στον απεγκλωβισμό και όχι στον εγκλωβισμό. Στην πνευματοφορία και όχι στη νοησιαρχία. Στα ανοίγματα και όχι στα προβλήματα.
