Ο Διευθυντής του Κρατικού Φορέα Κτηματολογίου κ. Αρτάν Λιάμε, χθες ανακοίνωσε επισήμως ότι ξεκίνησε η διαδικασία εγγραφής της ακινήτου περιουσίας στις περιοχές του Δήμου Χιμάρας, από Παλάσα και έως της Νίβιτσα. Στην ανακοίνωση γίνεται όχι τυχαία αναφορά σε ειδικές περιπτώσεις όπως το Γκιπέ, το Δραλέο ή το Γυάλι.
Με την επισήμανση της λεπτομέρειας αυτής στην ουσία εμμέσως ο υπεύθυνος για την νομική εγγραφή και την έκδοση των τίτλων ιδιοκτησίας παραδέχεται το στόχο της επιχειρούμενης διαδικασίας. Και δεν είναι άλλος παρά η εγγραφή και με τη βούλα του κράτους που λέμε σωρείας παρανομιών που διαχρονικά έχουν συντελεστεί στην περιοχή για την υφαρπαγή της ακίνητης περιουσίας μεγάλης αξίας και στη συνέχεια την αξιοποίηση της σε κατασκευές τουριστικών συγκροτημάτων. Η κυβέρνηση Ράμα αλλά και προηγούμενες έχουν βρεθεί υπό τη συνεχή πίεση λόγω και συναλλαγών με τα παράνομα οικονομικά συμφέροντα που έχουν επενδύσει στις περιουσίες αυτές, ώστε να νομιμοποιήσει την κατάσταση.
Είναι ενδεικτικό ότι στο Περιφερειακό Γραφείο Εγγραφής Ακινήτου Περιουσίας στον Αυλώνα που είναι και το αρμόδιο, τα τελευταία δύο χρόνια έχουν αλλάξει εφτά διευθύνοντες και ακόμη δεν έχει ειρηνεύσει. Τούτο διότι δεν υπάρχει νομική και νόμιμη δυνατότητα έκδοσης τίτλων σε παραβάτες τεραστίων επιφανειών. Οι διευθυντές που έχουν τοποθετηθεί είναι εκτεθειμένοι στην πιθανότητα διώξεων εάν ικανοποιήσουν εντολές άνωθεν για τις συγκεκριμένες αυθαιρεσίες.
Έτσι η Κυβέρνηση και εφόσον προ ολίγων μηνών με τις δυνατότητες που έχει πλέον καθώς ελέγχει την απαραίτητη πλειοψηφία στη Βουλή έχει εγκρίνει σχετικό Νόμο προχωράει σε μια διαδικασία ανακεφαλαίωσης της υφιστάμενης κατάστασης. Στην ουσία με τρόπο εξίσου αυθαίρετο και αντισυνταγματικό στοχεύει στη δημιουργία νομικής απάτης. Επειδή οι υπηρεσίες Κρατικού Κτηματολογίου θα εγγράψουν η παρανομία τα αναβαπτιστεί σε νόμιμη κατοχή γαιών αλλά και των κτισμάτων που φέρουν και έχουν ανεγερθεί με επίσης τρόπους παραβιάσεων της πολεοδομικής μελέτης, χωρίς περιβαλλοντολογικές προδιαγραφές αλλά κυρίως χωρίς καμιά φερεγγυότητα σε ότι αφορά τους πόρους χρηματοδότησης.
Το βασικό όμως είναι το πρώτο: τα κλοπιμαία εδάφη με παράνομες διαδικασίες πλην όμως με τους ζεστούς κρατικούς πλάτες με τον ίδιο τρόπο θα αποκτήσουν και νομική κατοχύρωση. Το κράτος έχει εν προκειμένω και το πεπόνι και το μαχαίρι όπως λέει ο σοφός λαός.
Αυτός είναι ο ουσιαστικός στόχος: η διαφέντευση της παρανομίας και η διαχείριση των συγκρουόμενων συμφερόντων προκειμένου να μην προκύψουν καταστάσεις ανεξέλεγκτες. Συν το ότι οι επιχειρηματίες που επένδυσαν υπό κρατική εγγύηση καθώς έχουν πέσει εντελώς έξω στα προβλεπόμενα θέλουν να δημιουργήσουν δυναμική real estate στην περιοχή και χωρίς τίτλους αυτό είναι μάλλον δύσκολο. Η κυβέρνηση στοχεύει να τους εξυπηρετήσει δημιουργώντας αίσθηση νομιμότητας ελπίζοντας ότι θα ξεπεραστούν δισταγμοί επίδοξων ξένων αγοραστών...
Το περίβλημα με το οποίο η διαδικασία πλασάρεται στην τοπική κοινωνία και την κοινή γνώμη ευρύτερα αφορά στο κοινωνική πρόσημο. Τα ντόπια νοικοκυριά κατά την ανακοίνωση του κυβερνητικού αρμόδιου φορέα θα εγγράψουν ύστερα από τριάντα χρόνια την ακίνητη περιουσία τους και ως εκ τούτου θα αποκτήσουν νόμιμους τίτλους αξιοποίηση της. Αλλά αυτό είναι το καρότο. Το μαστίγιο στοχεύει με αυτό το αντάλλαγμα να διχαστεί η τοπική κοινωνία και να καμφθεί η αντίσταση της στην αυθαίρετη λεηλασία της γης τους. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η πολιτική θα πετύχει. Μιλώντας για 8500 σχεδόν νοικοκυριά που πρόκειται να επωφεληθούν σε όλη την παράκτια ζώνη αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν είναι μικρός ο αριθμός ώστε να πετύχει ο επιχειρούμενος κυβερνητικός σχεδιασμός να εισπράξει και ευγνωμοσύνη απ’ το θύμα του κοινωνικού βιασμού.
Μαζί όμως με τις οκτώμισι χιλιάδες οικογενειακές περιουσίες με απόλυτη ειλικρίνεια ο επικεφαλής του Κρατικού Φορέα Κτηματολογίου της Δημοκρατίας της Αλβανίας ανακοίνωσε ότι θα διευθετηθούν και πέντε χιλιάδες διακόσιες κρατικές και δημόσιες περιουσίες που μένουν αδιαχείριστες και μη αξιοποιήσιμες. Ακριβώς αυτός είναι ο ύπουλος στόχος. Η αντιστοιχία που δημιουργείται μεταξύ ντόπιων νομίμων ιδιοκτητών και ξένων πελατών της κυβέρνησης και του κράτους είναι πολύ ενδιαφέρουσα: ενάμιση προς ένα.
