Αχρείαστη ως προς τη στιγμή και τη σκοπιμότητα αλλά και απαράδεκτη ως προς το περιεχόμενο η ανάρτηση του ιερομονάχου Ελευθερίου Μπαλάκου. Αυτό με αναφορά στον εκ των δυνάμεων ασφαλείας της Αλβανίας δολοφονημένο Κωνσταντίνο Κατσίφα, προ διετίας. Μία ανάμειξης δύο ζητημάτων που ελάχιστη σχέση μεταξύ τους έχουν ως προς τη φύση πόσο μάλλον γεωγραφικώς. Εξ ου και άστοχη.
Εν τούτοις όμως και το κουρνιαχτό των δήθεν σχόλιων επώνυμα, ανώνυμα ή με ψευδώνυμα που ακολούθησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γεμάτα εμπάθεια, προσβολές μακρά του ήθους και ουκ ολίγες φορές με υπονοούμενα για την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Προφανώς πρόκειται για μια σύγχυση προσωπική του εν λόγω κληρικού. Πηγές απ’ την Μητρόπολη Αργυροκάστρου στην οποία είχε υπηρετήσει, ξεκαθαρίζουν ότι εδώ και μήνες έχει εγκαταλείψει τις ενορίες και απομακρυνθεί απ’ το χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας. Επί προσθέτως δε η περιστασιακή παρουσία εδώ δεν καθιστά κάποιον αρμόδιο να τοποθετείται επί παντός ζητήματος που αφορά στον τόπο, την κοινωνία του και ειδικά ευαίσθητων ζητημάτων όπως αυτά των δικαιωμάτων της γηγενούς Εθνικής Ελληνικής Μειονότητα.
Τα όσα γράφει αποτελούν προσωπικές του απόψεις προφανώς και επί το πλείστον παραβιάζει κανόνες δεδομένου ότι παρεμβάλλεται σε θέματα εκτός της Εκκλησίας και Μητρόπολη στην οποία τώρα υπηρετεί.
Άθελα του ίσως ο εν λόγω κληρικός παρουσιάζει στα γραφόμενα μια ειδυλλιακή εικόνα περί των συνθηκών διαβιώσεως της ΕΕΜ. Το ότι σε συγκεκριμένες μέρες με βάση διεθνείς συμβάσεις περί των δικαιωμάτων της μελών εθνικών μειονοτήτων και προκειμένω τιμηθεί η 28η Οκτωβρίου όπως έχουν οι κυβερνήσεις συμφωνήσει, υπάρχει ελεύθερη συγκέντρωση πολιτών απ’ τις δύο χώρες, σημαιοστολισμός κ.α. αυτό δεν σημαίνει ότι τα πράγματα είναι ελεύθερα. Ας αναφέρουμε μόνο την περίπτωση πιστών που ανέβασαν ένα Σταυρό σε μοναστηριακό μάλιστα χώρο και τώρα διώκονται με εισαγγελικές διαδικασίες…
Σε ότι δε αφορά την τέλεση στην τοπική γλώσσα της λατρείας αυτό είναι νομικά κατοχυρωμένο και περί αυτού μεριμνά η Εκκλησία.
Επί δε της ουσίας για το τι συνέβη εκείνη την ημέρα με τον Κωνσταντίνο Κατσίφα δεν χρειάζεται να αναφερθούν πολλά. Τα όσα έχουν λεπτομερώς γραφεί κι αναλυθεί είναι αρκετά να φωτίσουν την υπόθεση. Οποιαδήποτε δε παρέμβαση έστω και προσωπική ενώ ακόμη δεν υπάρχει επίσημη εκδοχή των αρμοδίων οργάνων και φορέων μόνο σε λάθη οδηγεί τα συμπεράσματα.
Σε ότι δε αφορά όσους βιάζονται να χύσουν το δηλητήριο τους εις βάρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας και με αιχμές να δημιουργήσουν εντυπώσεις για την τοπική επισκοπική αρχή, προφανώς πρόκειται για ανθρώπους προκατειλημμένους. Τα γνωρίζει η οικογένεια και μπορούν να τα καταλάβουν οι καλοπροαίρετοι το τι ενήργησε τις κρίσιμες ημέρες μετά το βίαιο επεισόδιο και την εκτέλεση του Κωνσταντίνου και δεν συντρέχει λόγος δημόσιας αναφοράς σ’ αυτά.
Δυστυχώς ενώ άλλα είναι τα θέματα προτεραιότητας και πολύ σπουδαίας σημασίας για την κοινή γνώμη και την κοινότητα της ΕΕΜ αλλού αποπροσανατολίστηκε έστω δια της πρόσκαιρου ταραχής που δημιουργήθηκε.
