Του Αλέξανδρου Π. Μαλλιά*

Δεν έχουν καθαρή ματιά όσοι θεωρούν ότι η Ελλάδα έχει μία μόνο λύση απέναντι στην Τουρκία του κυρίου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Να διαπραγματευθούμε δηλαδή «εφ’ όλης της ύλης» με τους όρους μάλιστα της Τουρκίας. Γιατί; Προκειμένου να μην υποστούμε όπως επιχειρηματολογούν τις συνέπειες μιας στρατιωτικής σύγκρουσης. Η οποία εκ προοιμίου θεωρούν ότι θα είναι σε βάρος της Ελλάδος.

Μία διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων με βάση τη γνώση και την ανάλυση όσων έχουν συμβεί στο θέατρο των επιχειρήσεων τόσο στον Έβρο (Μάρτιος) όσο και στο Αιγαίο (τον Ιούλιο και τον Αύγουστο), θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα έχει τέσσερα ποιοτικά χαρακτηριστικά: Πολιτική βούληση, επιχειρησιακή ετοιμότητα και αποφασιστικότητα, ισχυρή στρατιωτική αποτροπή και βέβαια διπλωματική αποτελεσματικότητα και δεξιότητα. Επίσης, παρά τις σκόπιμες διαφωνίες κυρίως ως προς τακτικές κινήσεις, ευρεία πολιτική συναίνεση αντιμετωπίζοντας την Τουρκία.

«Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν τη στιγμή αυτή – κυριολεκτικά – την δυνατότητα να αξιοποιήσουν στο μέγιστο δυνατό βαθμό τη βούληση των ΗΠΑ να εξασφαλίσουν εγκαίρως εναλλακτικές λύσεις. Στον αμυντικό, ενεργειακό και επιχειρησιακό τομέα» Ορθά απορούμε με την στάση ορισμένων – όχι όλων – εταίρων και συμμάχων μας.

Διότι παρά τις καλοδεχούμενες μεν αναποτελεσματικές δε δηλώσεις περί αλληλεγγύης κλπ, διαπιστώνουμε:

• την παθητικότητα και την μέχρι εύλογης απορίας αδυναμία του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ να αντιληφθεί την υπονόμευση των αρχών (Άρθρο 1) και των σκοπών (Άρθρα 4 και 5) της Συμμαχίας από την Τουρκία.

• την απροθυμία συγκεκριμένων κυβερνήσεων των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όλων των πολιτικών χρωματισμών) να αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερο σθένος και αποφασιστικότητα την Τουρκία του κυρίου Ερντογάν.

• την απουσία στρατηγικής ερμηνείας και κατανόησης του «μεγάλου πολέμου» – θρησκευτικο-πολιτισμικού – που έχει κηρύξει ο Πρόεδρος της Τουρκίας απέναντι στην Ευρώπη.

«Η Ελλάδα πρέπει να αναδείξει την δική της αυτόνομη και αυθύπαρκτη υπεραξία και σημασία στο ΝΑΤΟ, στη ευρύτερη περιοχή και με μεγάλη έμφαση στην Νοτιο-Ανατολική Μεσόγειο και πέραν αυτής μέχρι τον Περσικό Κόλπο» Ας μην σπεύσουμε να κτυπήσουμε τις καμπάνες εάν επιβεβαιωθεί η εκλογή του κυρίου Τζο Μπάϊντεν. Τον γνωρίζουμε ασφαλώς. Κυρίως όμως μας γνωρίζει.

Πρόκειται για ένα από τους πλέον ευγενείς, και συνετούς πολιτικούς με μακρά εμπειρία στα θέματα εθνικής ασφάλειας. Η ομάδα που τον στελεχώνει έχει γνώση και γνώμη για την Τουρκία, την Κύπρο και τη θέση της Ελλάδος στην περιοχή. Εν τούτοις, το συμφέρον εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ «επιβάλλει» την – έστω χωρίς ενθουσιασμό – προσπάθεια συνεργασίας με την Τουρκία του Προέδρου Ερντογάν.

Εκτιμώ ότι η Ουάσιγκτον θα επιχειρήσει να κάνει μία επανεκκίνηση (reset the button) στις σχέσεις με την Τουρκία. Η Ελλάδα όμως και η Κύπρος έχουν τη στιγμή αυτή – κυριολεκτικά – την δυνατότητα να αξιοποιήσουν στο μέγιστο δυνατό βαθμό τη βούληση των ΗΠΑ να εξασφαλίσουν εγκαίρως εναλλακτικές λύσεις. Στον αμυντικό, ενεργειακό και επιχειρησιακό τομέα.

Ισχυρίζομαι ότι στη παρούσα φάση της εκ θεμελίων αναθεώρησης των ισορροπιών των διεθνών σχέσεων, απορρύθμισης συμφερόντων και αναδιάταξης συμμαχιών, η Ελλάδα πρέπει να αναδείξει την δική της αυτόνομη και αυθύπαρκτη υπεραξία και σημασία στο ΝΑΤΟ, στη ευρύτερη περιοχή και με μεγάλη έμφαση στην Νοτιο-Ανατολική Μεσόγειο και πέραν αυτής μέχρι τον Περσικό Κόλπο. Επίσης, ότι είμαστε αποφασισμένοι να σταθούμε όρθιοι, μόνοι μας έστω αν χρειαστεί. Προσοχή όμως.

Όταν λέγω «έστω μόνοι μας» ας μην ερμηνευθεί ότι μπορούμε να έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε μόνοι χωρίς συμμάχους. Οποιαδήποτε περί απομονωτισμού σκέψη θα ισοδυναμούσε σήμερα με καίριο πλήγμα στην αξιοπιστία και στις δυνατότητές μας και θα οδηγούσε ασφαλώς στην εθνική αποδυνάμωση.

«Απαιτείται να παραμείνει ισχυρό, ενιαίο και αδιατάρακτο το πολιτικό-αμυντικό μέτωπο Κύπρου – Ελλάδος και να σφυρηλατηθεί η ενότητα στη πράξη και όχι στα λόγια των πολιτικών μας ταγών»

Έχουμε βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα για τον τρόπο αντίδρασης συγκεκριμένων εταίρων και συμμάχων μας όλο αυτό το διάστημα της αντιπαράταξης των ενόπλων δυνάμεων Ελλάδος και Τουρκίας στο Αιγαίο. Όπως επίσης για εκείνους που μας συμπαραστάθηκαν. Κυρίως την Γαλλία. Η συμπαράταξή της με Ελλάδα και Κύπρο δεν έγινε αναμφίβολα μόνο για λόγους αρχών – παρότι δεν λείπουν – αλλά διότι αυτό επέβαλαν και τα Γαλλικά συμφέροντα στην περιοχή μας. Το οφειλόμενο στο συμφέρον κίνητρο είναι ισχυρότερο των αρχών οι οποίες σπανίζουν στην παγκόσμιο σκακιέρα. Τη στιγμή αυτή ιδιαίτερα απαιτείται να παραμείνει ισχυρό, ενιαίο και αδιατάρακτο το πολιτικό-αμυντικό μέτωπο Κύπρου – Ελλάδος και να σφυρηλατηθεί η ενότητα στη πράξη και όχι στα λόγια των πολιτικών μας ταγών. Το απαιτούν οι προκλήσεις των καιρών.

*Αλέξανδρος Π. Μαλλιάς

Πρέσβης της Ελλάδος στην Ουάσινγκτον 2005-2009

Συγγραφέα του βιβλίου «Τα ΣΥΝΟΡΑ-Αναθεωρητισμός»(Εκδόσεις Ι.ΣΙΔΕΡΗΣ)

http://politicalbank.gr/