Είχε ενδιαφέρον το περί ορθογραφίας ζήτημα που κυκλοφόρησε σε μέσα ενημέρωσης του διαδικτύου σε ότι αφορά πινακίδα ενημέρωσης για τα χωριά στην περιοχή της Δρόπολης.
Και σε δύο μέρες οδηγήθηκε απ’ την γλωσσολογία και την μικροτοπονομία στην πολιτική.
Ο Δήμος Δρόπολης με ανακοίνωση τύπου το τοποθέτησε το θέμα πολιτικής διαφοράς και ακολούθησαν και από απέναντι υπερασπιζόμενοι την προηγούμενη Δημοτική αρχή στην περιοχή.
Φαίνεται ακριβώς ότι αρχίζουν να πιάνουν δουλειά ενόψει εκλογών που όπου να είναι θα προκηρυχτούν. Και αμφότερα τα στρατόπεδα που μετείχαν στην εξέταση γλώσσας και την ορθή γραφή του ονόματος του μικρού οικισμού των Ριζών: Ραντάτες, δείχνουν ότι μάλλον σε τέτοια ανάλαφρα θέματα θέλουν να διαξιφιστούν.
Στην ουσία δηλαδή να επιστρατεύσουν φιλολόγους για να λύσουν απορίες ετυμολογίας και προέλευσης των ονομασιών…
Να αποφύγουν τη συζήτηση για την ταμπακιέρα.
Να αναφερθούν με τόλμη σε υποθέσεις που άπτονται τη διαχείριση δημοσίων επενδύσεων έστω που θα είχε νόημα. Εκεί όμως το αποφεύγουν διότι γίνεται λόγος για πιστά αντίγραφα κακοδιαχείρισης.
Να εστιάσουν εάν έγινε κάποια επιστροφή και εκ νέου εγκατάσταση κάποιες νέας οικογένειας στα χωριά αρμοδιότητας. Απαγορευμένο κι αυτό.
Έστω ας τολμήσουν να αναφερθούν στο βαθμό εξάρτησης τους απ’ τις πολιτικές των Τιράνων και την τυφλή εξυπηρέτηση τους. Ούτε εκεί πηγαίνει η κουβέντα διότι μάλλον έχουν συμμετρικά υπαχθεί.
Και επειδή άνοιξαν και θέλουν να διαξιφιστούν έστω έμμεσα και δια αντιπροσώπων στο Ραντάτες, εκεί είναι η ταμπακιέρα.
Και είναι που είναι η συζήτηση ανοιχτή να επεκταθούν λίγο περισσότερο στο φλέγον ζήτημα που απασχολεί την κοινότητα των κατοίκων αυτού του χωριού και που θα επιφέρει στην επιφάνεια την ατολμία αμφότερων των ομάδων που διαχειρίστηκαν τα του Δήμου Δρόπολης απ’ την ίδρυση τους.
Πρόκειται για την απροκάλυπτη υφαρπαγή της ακινήτου περιουσίας στο χωριό αυτό από ανθρώπους που το καθεστώς μέσα από χαλκευμένες και καθόλα παράνομες διαδικασίες τους βοήθησε. Και απέναντι τους οι κάτοικοι του χωριού Ραντάτες αφέθηκαν μόνοι τους.
Να τα βγάλουν πέρα με θηρία που μέχρι μέσα στις αυλές τους πηγαίνουν να τους αρπάξουν την γης. Να τους απειλούν. Να τους καταπιέζουν λίγο χειρότερα από τους Οθωμανούς διότι και χαρτιά αυτών επιδεικνύουν και κλίνουν τη λέξη τσιφλίκι λίγο περισσότερο απ’ ότι αυτές τις μέρες η δημοτική αρχή έκλινε το όνομα του χωριού.
Για τη ταμπακιέρα λόγος ουδείς και οι Ραντατινοί περιμένουν τη συμπαράσταση.
Μία σύσκεψη έστω ειδικής έκτακτης ημερήσιας διάταξης του Δημοτικού Συμβουλίου να κρίνει παράνομες τις διαδικασίες των αρχών για να αρπάξουν το σύνολο της επιφάνειας των Ραντατινών.
Διότι ανάλογη είναι και η περίπτωση στην Τσάτιστα.
Χρονίζουν και διευκολύνουν τους σφετεριστές με κρατική συνδρομή και πλάτες να δημιουργήσουν κεκτημένο χρησικτησίας.
Κι ενώ η πινακίδα εύκολα αλλάζει, λίγο κοστίζει έστω και αν καινούργια λαμαρίνα αγοραστεί – οι διπλωματικές αρχές δύναται εξ άλλου να συνδράμουν, το θέμα της ταμπακιέρας είναι μάλλον πιο σύνθετο!
Εκεί ας εστιάσουμε για το επόμενο διάστημα αλλά θέλει τόλμη. Και προφανώς δεν είναι ζήτημα που αντιμετωπίζεται απ’ το φορητό υπολογιστή όπως αυτά τα περί ορθογραφίας.
