Κατά κανόνα συμφέροντα οικονομικά και ειδικά αυτά που κινούνται στα όρια της νομιμότητας δεν επιδιώκουν μόνο την προσέγγιση με το πολιτικό σύστημα και προσφέρουν έναντι ανταλλαγμάτων τις υπηρεσίες τους στην εξουσία. Αλληλοεξυπηρετούντια ειδικά στην υποταγή της κοινωνίας και τη δημιουργία κενού αντιστάσεων στην εκμετάλλευση του πλούτου.

Ενδεικτική περίπτωση περιοχές της υπαίθρου, της παραμεθορίου και απροστάτευτης ευάλωτης Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας.

Η εγκατάλειψη της γενέθλιας γης της, των πατρογονικών εστιών εξυπηρετεί ταυτόχρονα εθνικές σκοπιμότητες των Τιράνων και κύκλων που λυμαίνονται ή στοχεύουν την σφετεριστική εκμετάλλευση όσων δυνατοτήτων ο χώρος προσφέρει. Γι αυτό και σε προηγούμενο είχαμε αναφερθεί στην ανάθεση σε μαφιόζικων προτύπων δομών από τα Τίρανα το χειρισμό των «μειονοτικών» ζητημάτων.

Από την οπτική αυτή έχει ειδική σημασία ένα σημείο στο ελάχιστο πρόγραμμα της εναλλακτικής πρότασης που προσπαθεί να προβάλει και επεξηγήσει ο υποψήφιος Δήμαρχος Δρόπολης – Πωγωνίου από την ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ κ. Θανάσης Μανέκας. Υπογραμμίζει δυνατά την ιδέα – πρόταση ώστε οι περιοχές αρμοδιότητας και αναφοράς, ο ευρύτερος χώρος ιστορικής ουσιαστικής αριθμητικής παρουσίας του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού να αποκτήσουν ειδικό οικονομικό και φορολογικό καθεστώς από πλευράς των αρχών του κράτος των Τιράνων.

Η αξίωση αυτή έχει ως βασικό επιχείρημα την σωστή αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης. Αυτής που εκούσια και σκόπιμα παραβλέπει το περί την κυβέρνηση σύστημα. Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα έχει αγγίξει τα όρια της επιβίωσης. Βρίσκεται στα επίπεδα της «επαπειλούμενης ύπαρξης» όπως ορίζουν οι συνθήκες του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αποτέλεσμα συνδυαστικής πολιτικής ήπιας και βίαιης δίωξης που οδηγεί στην εγκατάλειψη της από πλευράς της αντίστασης και την αποθράσυνση του κράτους για τη διαιώνιση της πρακτικής αυτής.

Δεν είναι προεκλογικό σύνθημα αυτό που τολμηρά προτείνει η ΟΜΟΝΟΙΑ δια του κ. Μανέκα. Είναι υλοποιήσιμο και δύναται λειτουργήσει ως ανιχνευτής βουλών των Τιράνων και της Αθήνας συνδυαστικά.

Απόδοση ενός ευνοϊκού καθεστώτος για τις επιχειρήσεις με έδρα τη Δρόπολη, το Πωγώνι, το Βούρκο, την περιοχή της Χιμάρας, του Θεολόγου κ.α. θα σήμαινε για τα Τίρανα ότι πιστεύει ειλικρινά στην ανάγκη να συνεχιστεί η παρουσία της ΕΕΜ στις εστίες της. Μάλιστα θα είχε επιχείρημα και για οργανισμούς και μηχανισμούς που την επιβλέπουν σε ότι αφορά το ζήτημα. Για την Αθήνα δε αφορμή να συλλάβει και στηρίξει ένα πρόγραμμα μικρών και μεσαίων βιώσιμων επιχειρηματικών σχημάτων γηγενών Ελλήνων για την σταθεροποίηση πιλοτικών πυρήνων νέων οικογενειών στις ελληνικές κοινότητες.

Δεν είναι ουτοπία. Ουσιαστικά είναι ίσως η ύστατη έκκληση και ταυτόχρονα η μοναδική ενδεικνυόμενη πατριωτική πρόταση επιβίωσης. Θέλει τολμηρή κοινοτική αντίδραση η κατάσταση. Εάν το ζήτημα αφεθεί στο καθεστώς των Τιράνων και τα συμφέροντα που τίθενται προσωπικά στην εξυπηρέτηση του τότε το ζήτημα πρόκειται να έχει την προδιαγεγραμμένη πορεία.

Και προφανώς κατάληξη.

Είναι τόλμη να μιλήσει κανείς για το που βρίσκεται η δημογραφία της κοινότητας σήμερα. Είναι τόλμη επίσης μετά την αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης να καταλήξεις σε συμπεράσματα και πρόταση διεκδίκησης.

Η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι η μόνη που βάζει «επί των τύπων των ήλων». Όχι για πρώτη φορά αξιώνοντας την ανταπόκριση της κοινωνίας μας και των φορέων που μπορούν να συνδράμουν για την αντιστροφή της κατάστασης.

Αρετή και τόλμη υποδεικνύει ο εθνικός ποιητής… όχι μόνο να τον απαγγέλουμε ή να ζητωκραυγάζουμε οσάκις τα παιδιά το απαγγέλουν